In opdracht van Apeldoorn Partners en Gemeente Apeldoorn schrijf ik voor verschillende toeristische locaties in Apeldoorn hun erfgoedverhaal. Ik duik in het verleden op zoek naar gebeurtenissen om de de geschiedenis van de plek, het pand of de omgeving te duiden. Ik heb gesprekken met betrokkenen, ik lees, lees en lees en leg verbanden. Soms ga ik een eeuw terug, soms vele eeuwen. Sommige verhalen hebben een koninklijk tintje, gerelateerd aan Paleis Het Loo, uit andere verhalen blijkt dat de allereerste boeren zich aan de rand van de Veluwe vestigden. Door het verleden te laten beleven krijgen een lokatie, maar ook de regio, en de mensen die er vroeger woonden, meer betekenis voor degenen die nu van de plek gebruik maken, als bewoner, medewerker, bezoeker, buurtgenoot, streekgenoot.
Het was geen toeval dat ik ook mijn eigen geschiedenis indook. Ik kwam terecht bij Isaack en Simon Luttichuys, schilders uit de Gouden Eeuw. Werk van hen hangt in het Rijksmuseum en in het Mauritshuis. Er zijn wikipediapagina’s en er verscheen een boek over de broers. Hun ouders trokken rond 1600 van Nederland naar Münster, van daar verhuisden ze naar Londen en weer naar Amsterdam, waar Isaack en Simon hun schilderscarrière startten. Welke familierelatie ik met hen heb, daar ben ik nog niet achter. Maar mijn meer dan 500 jaar oude familienaam krijgt met deze ontdekking sowieso een bijzondere lading.
