Ieder kwartaal verschijnt Zilver Magazine, een boeiend blad voor de Twentse senior waarvan ik hoofdredacteur en bladmanager ben. Superleuk om dat als geboren Tukker te doen. ‘Van welke Luttikhoes bin ie der een?’, werd mij vroeger vaak gevraagd. Er zijn tenslotte veel Luttikhuizen in en rondom Ootmarsum, de plaats waar ik geboren ben. Ik ben er een van Jan Luttikhuis, schoolmeester aan de Pastor Scheepersschool.
Mijn vader groeide op aan het Marktplein, in café Luttikhuis, het café dat zijn grootouders in 1894 als herberg begonnen. De herberg, met aparte feestzaal, had, gelegen naast het huis van de dokter en de notaris, een prominente plek in het stadscentrum. Mijn vaders oma werd in 1904 jong weduwe en zette de zaak in haar eentje voort, met vier kleine kinderen. Marktkooplui, mannen uit de stad en handelsreizigers kwamen graag in het café. Er was een biljart, er stond een piano. Het was de plek om een bruiloft te vieren. Ze was een kordate dame, streng als ze dat nodig vond. Had iemand een glaasje teveel op, dan wees ze hem resoluut de deur. Als echte katholiek stuurde ze de mannen en jongens die in het café zaten te kaarten als het lof begon naar de kerk. ‘As’t ofloop’n is, mag ie wa wear komm’n.’
Dit is het begin van mijn voorwoord in de herfsteditie van Zilver Magazine. Ik vertel ik een verhaal over mijn vaders familie. In de herfst-editie van Zilver Magazine vertellen we veel verhalen van en over Twentenaren. Bij een groot publiek of alleen in eigen kring bekend, de Tukkers in Zilver Magazine zijn een mooie mix van waarin lezers zich zullen herkennen.
Ook de herfsteditie is gemaakt door redacteuren en fotografen uit Twente of met roots in Twente. Ik ben er trots op dat we gezamenlijk ieder kwartaal een mooi, 100 pagina’s tellend, magazine van de pers laten rollen.